امبرتو بالدینی، استاد برجسته تاریخ هنر و رئیس دانشگاه بینالمللی هنر فلورانس ایتالیا، باور دارد که برای فهم ژرف و درونمایه آثار محمود فرشچیان، استاد نامدار هنر نقاشی ایرانی، نیازمند به برخورداری از دیدگاهی عمیق و صبری پایدار است. فرشچیان، بهعنوان یک مبدع و نوآور در عرصه نقاشی ایرانی، تحولات مهمی را رقم زده است. بالدینی او را بهعنوان پدیدهای برجسته و درخشان در تاریخ هنر معرفی میکند، کسی که نه تنها به نقشآفرینی روی پرده میپردازد بلکه قصد دارد تا بیننده را به تجربهای فراتر از درک بصری، به درک حسی و عطر آثار هنری برساند. بالدینی میگوید: «او كلام آخر و درخشانترين فصل منظومه تاريخ هنر تا اين زمان به شمار ميآيد. او در فكر نقشآفريني گل نيست؛ او ميخواهد ما عطر گل را درك كنيم». این تفکر و رویکرد نوآورانه، فرشچیان را به نمادی درخشان و کلام آخر در منظومه تاریخ هنر ایران تبدیل کرده است.
